คนรักวันอาทิตย์

อาทิตย์หนึ่งมีเจ็ดวัน  ผมชื่นชอบวันอาทิตย์เป็นที่สุด..!

วันอาทิตย์เป็นวันที่สบายๆ ถนนว่าง รถไม่ติด ผู้คนไม่พลุกพล่าน เพราะคนไปรวมกันอยู่ตามห้าง โรงภาพยนตร์ และหลายคนซุกตัวเองอยู่แต่ในบ้าน หลังจากที่ผมรู้จักกับเธอ ..ผมถวิลหาวันอาทิตย์มากกว่าที่เคย เพราะมันไม่ใช่แค่วันอาทิตย์ธรรมดา แต่เป็นอาทิตย์ที่น่าเสน่หาและมีรสชาติยิ่ง

ผมเข้าใจว่าตัวเองชอบวันอาทิตย์ตั้งนาน ..จนครั้งหนึ่ง พอถึงวันอาทิตย์เหมือนเคย ปรากฏว่าอาทิตย์นั้นเธอไม่อยู่ อาทิตย์นั้นผมต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังอย่างว้าเหว่ ..ผมจึงรู้ตั้งแต่วันนั้นเองว่า..ที่จริงแล้ว ผมไม่ได้ชอบวันอาทิตย์สักเท่าไรนัก ผมชอบคนในวันอาทิตย์ต่างหาก

คนในวันอาทิตย์ที่ว่า..คือคนที่ไปไหนต่อไหนกับผมในวันอาทิตย์..เธอคนนั้นนั่นเอง

นับจากวันนั้น ผมเริ่มชอบวันอื่นๆด้วย..วันจันทร์  วันอังคาร..หรือกระทั่งวันนักขัตฤกษ์  ถ้าวันนั้นมีเธอ!

แต่คงจะให้เป็นไปดั่งใจต้องการทุกอย่างไม่ได้..ผมเก็บความรู้สึกนั้นไว้ และแสดงออกอย่างเหมาะสมเท่าที่โอกาสจะให้ทำได้ ผมแอบเก็บเธอไว้ในใจ และยังคงหลงใหลวันอาทิตย์เหมือนอย่างเคย ด้วยวันอื่นๆ ถึงอยากพบหน้าแค่ไหน ก็ได้แค่คิดถึง..หน้าที่การงาน และระยะทางที่ห่าง ทำให้เราทำได้แค่นั้น..

วันอาทิตย์วันเดียว..คงพอเยียวยาใจได้บ้าง…ผมปลอบใจตัวเอง